Jesień to moja ulubiona pora roku. Kojarzy mi się z nadchodzącymi zmianami, pracą i długimi wieczorami. We wrześniu, do późnych godzin wieczorowych zbieraliśmy większość upraw z pola. Do dziś pamiętam ziąb powietrza, zapach wilgotnej ziemi i warkot zielonego traktora mojego dziadka. Wszystko trzeba było pozbierać, wszystko było takie świeże i kolorowe.

Niestety, dyni w moim rodzinnym domu się nie uprawiało. Pierwszą potrawą jaką jadłam w wieku 16 lat był dżem, który zrobiła moja siostra. Tak, dżem z dyni! Był tak dobry, że zjadłam jej wszystkie słoiczki, co wypomina mi po dziś dzień.

Dynię jada się surową, gotowaną, pieczoną, smażoną lub marynowaną. Stosowana jest przy stwardnieniu tętnic, surowa- przy zaparciach. Kaszę jaglaną, ryż i mannę z ugotowanym miąższem dyni włącza się do diety przy obrzękach na tle choroby sercowo-naczyniowej, przy chorobach nerek, wątroby i pęcherza moczowego, nadciśnieniu i zaburzeniach przemiany materii.

Nasiona dyni zaleca się, jako środek moczopędny i przeciwrobaczny.

Wartość odżywcza:

*Całość 3 porcje

Składniki:

• 300g dyni
• 2-3 ziemniaki
• ½ cebuli
• 1,5-2 szkl wody
• włoszczyzna
• 1/3 szkl mleczka kokosowego (u mnie Real Thai)
• sok z ½ cytryny
• sól (u mnie Sante sól morska jodowana z potasem, o obniżonej zawartości sodu)
• pieprz
• curry
• imbir

Przepis:

Dynię, włoszczyznę i ziemniaki obrać, pokroić na mniejsze kawałki. Cebulę posiekać. W garnku zagotować wodę, delikatnie ją osolić i włożyć ziemniaki, cebulę i włoszczyznę. Gotować ok 10 minut po czym wrzucić dynię. Gotować jeszcze chwilę, do miękkości ziemniaka. Zdjąć z ognia. Dodać mleczko kokosowe, sok z cytryny i pozostałe przyprawy. Całość dokładnie zmiksować. W razie potrzeby- dolać trochę wody i zagotować.